Zeeblauwe ogen

Either write something worth reading or do something worth writing.

Benjamin Franklin

Wat had hij heerlijk blauwe ogen. Het blauw van het water van de tropische eilanden van weleer. Ze kon erin verdrinken en genieten van de ervaring. Nee, ze moest niet gered worden. Hier voelde ze zich thuis. In zijn diepblauwe ogen die zo verliefd naar haar keken.

“Ik wil je kussen,” zei hij.

Graag,” fluisterde ze, terwijl ze door zijn donkerblonde haar streek.

Hij voelde zacht en warm aan. Hij wist precies wat hij moest doen. Zijn lippen en tong beantwoordden heel exact aan haar verlangen. Als een Zwitsers klokje dat haar deed vragen naar meer.

Een heerlijk zachte tong die zachtjes langs de hare streek. Lippen zo dik en zwoel dat ze haast op wolkjes leken. En die ogen. Hemellief, die blauwe ogen zoals het water van de tropische eilanden van weleer…. Waarom had ze dit niet eerder gedaan?

“Ik wil je vastpakken,” zei hij.

“Graag,” antwoordde ze. Ze was lichtjes buiten adem.

Hij greep haar vast in een innige omhelzing. Behendig stak hij zijn hand onder haar jurk.

“Ik wil je.”

“Ja…,” kreunde ze. Meer kon ze niet uitbrengen. Ze wilde hem voelen. Ze had nood aan affectie, intimiteit…. Seks. Dat wilde ze. Iemand die naar haar verlangde en haar in vervoering bracht.

Wat voelde hij toch heerlijk aan. Zijn huid. Het zweet dat op zijn voorhoofd parelde. De lichte kreungeluidjes waarmee hij aangaf dat hij snel ging klaarkomen.

Wat deed hij dat goed. Zijn bewegingen waren perfect. Zijn schaambeen op het hare. Nog even en ook zij zou klaarkomen. En verdrinken in die zeeblauwe ogen van hem.

Dit was heerlijk.

Wat een geluk dat ze hem was tegengekomen.

Wat een geluk dat hij vrij was. Niet ingenomen door een ander.

Wat een geluk dat zij van hem kon genieten.

Zoals het een gentleman betaamt, liet hij haar eerst komen. En een tweede keer. Vooraleer hij ook kwam en daarbij zachtjes in haar oor kreunde.

Ze kroop in zijn armen, in de warme omhelzing. Zo dommelde ze heerlijk in.

Was het enkele minuten of enkele uren later? Ze had er geen idee van.

Een zachte stem weerklonk: “De transactie met uw LoveBot is beëindigd. Wenst u de ervaring te verlengen, dan aanvaarden wij Visa, Global Express of cash. Wij danken u voor uw vertrouwen in LoveBotics.”

Ze nam haar Visa en verlengde de knuffelsessie met een half uur.