Daar ligt ze. Weer. Haar kwijl druipt in dikke druppels op mijn nieuwe vloer.

Eén nacht, meisje, en dan kan ik bij Linda terecht.

Linda kan nog niet, meisje. Nou ja, haar vriend doet een beetje lullig, dus Linda heeft liever niet dat ik daar op de bank ga slapen.

Eén week, meid. Ik zweer het. Eén week en ik kan bij Armand terecht. Armand, ken je die niet? Dat is die lieve man die ik online leerde kennen. Ja, die ook twee katten heeft. Jip en Janneke. Heerlijk,toch? Jip en Janneke, je moet er maar opkomen! Twee zwarte kapoenen, dus dat klopt he-le-maal.

Wil je de foto’s zien?

Breng je me een fles mee, lieverd? Nou,waarom draai je zo met je ogen, meid? Ik heb toch je flat netjes opgeruimd? Stof genomen en alles gedweild. Mam heeft toch een glas verdiend, denk je niet? Meen je dat? Moet ik er zelf achter?

Dus deed ze dat ook.

Niet één fles, maar drie.

En twee van de drie zijn daadwerkelijk leeg. Zo zie je maar. Je ogen kunnen groter zijn dan je maag. En je lever.

Mam. Ga in bed leggen. Je kan hier niet blijven. Zo vat je kou.

Jo, lieve meid… Waarop mam onverstaanbaar wordt en er enkel nog gerochel en gekreun volgt.

Een kussen onder haar hoofd. Dat ligt comfortabel en vangt het kwijl op. Een deken op mam en klaar. Morgen moet ze weg.

Morgen staat ze aan de deur.

Dag, mam.